Mutluluk tekdüzelikte mi gizli? Yoksa kabullenmekte mi? Yada tekdüzeliği kabullenmekte mi acaba?
Neden hep kafası dolu insanın? Yada benim...
Aslında mutsuzluk değil bu yaşadığım, sadece sabretmek zorundayım, az kaldı...
Bunca zaman hep kendi seçimlerimi yaptım; hiç kimsenin istediğini değil, hep kendi bildiğimi okudum. Şimdi tongaya bastım sanırım :) Kabullenmeyi öğrenmekte sıra, yada en azından kabulleniyormuş gibi yapmayı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder